«تفکر سیستمی» تفکری است که از آن در موقعیت‌های چالش برانگیز و با در نظر گرفتن تعامل بین اجزا استفاده می‌شود. تفکر سیستمی به تحلیل اکتفا نمی‌کند چرا که ما در تحلیل سعی بر بررسی هر جز به طور جداگانه داریم. در واقع تحلیل بیشتر بر روی ساختار و دانش تاکید دارد اما در تفکر سیستمی ما به دنبال تعامل هر بخش با بخش دیگری هستیم. به صورت ساده‌تر اگر بخواهیم تفکر سیستمی را تعریف کنیم، باید بگوییم که این نوع تفکر به معنی داشتن دید بلندمدت است و در واقع مدیر وقتی تصمیمی می‌گیرد، می‌داند که این تصمیم بر روی هر بخش چه تأثیری خواهد داشت. بنابراین ما در تفکر سیستمی کل‌نگری داریم و به صورت یکپارچه به موضوعات و مسائل نگاه می‌کنیم. منظور از کل‌نگری در اینجا، این نیست که از جزئیات صرف‌نظر شود بلکه پیوند بین جزنگری و کل‌نگری را نشان می‌دهد.

تا به اینجا دریافتیم که هیچ عامل بیرونی باعث ایجاد مشکل در سیستم نمی‌شود و اگر یک جز از سیستم درست کار نکند در این صورت کل سیستم ممکن است مختل شود؛ پس اگر هر جز تنها به منافع خودش بیندیشد، منافع کلی سیستم به خطر می‌افتد. این نوع تفکر بر اساس منطق پیش می‌رود و کار آن سروکله زدن با اعداد و ارقام است. چیزی که نشان می‌دهد ما با یک سیستم سروکار داریم، تعامل بین اجزا می‌باشد و ما در تفکر سیستمی توجه ویژه‌ای به روابط داریم که خیلی از مردم هنوز هم تمایلی به تغییر و پذیرش این نوع تفکر از خود نشان نمی‌دهند. در تفکر سیستمی ابتدا ما به ذهن تکیه می‌کنیم و در مرحله ی بعدی به سراغ مشاهده می‌رویم.

اگر بخواهیم به زبان ساده‌تری هم این موضوع را بیان نماییم، باید اشاره کنیم که این نوع تفکر تنها برای یک گروه خاص نیست بلکه هرکس که علاقه به درک بهتر اتفاقات اطراف خود دارد، باید آن را یاد بگیرد چرا که بر روی تصمیم‌های ما تأثیر مستقیم دارد. در واقع کسی که با دانش تفکر سیستمی آشنا است تا حد زیادی از تعصبات بی‌جا و نگاه سطحی به مسائل در امان خواهد بود زیرا چنین فردی عادت کرده است وقتی یک مسئله‌ای پیش می‌آید تمام جوانب آن را در نظر بگیرد و به تک‌تک روابط موجود دقت کند.

در تفکر سیستمی از کلمه‌ی سیستم استفاده شده پس ابتدا بهتر است که سیستم را تعریف کنیم. بعید است کسی با این کلمه آشنایی نداشته باشد اما تعریف علمی سیستم این است که یک مجموعه‌، دارای بخش‌های گوناگون با یک هدف مشترک است که این بخش‌ها به طور منظم کنار هم قرار گرفته‌اند و با یکدیگر در ارتباط هستند. نظم بین این بخش‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد و چنان چه این نظم از بین برود، دیگر سیستم وجود نخواهد داشت بنابراین خیلی مهم است که هرکدام از این اجزا دقیقاً در جای مناسب خودشان قرار بگیرند تا سیستم بازدهی خوبی داشته باشد.

مطلب دیگری که در سیستم اهمیت دارد، ارتباط درست بین اجزای آن است. سیستمی مورد قبول است که تمام اجزای آن، کار خود را در کنار هم به درستی انجام دهند و کسی کوتاهی و سرپیچی نکند، در غیر این صورت باید منتظر شکست سیستم باشیم. بنابراین تفکر سیستمی در کمک به تیم‌ها ازاین‌جهت مفید است که چگونگی تعامل افراد درون تیم را مشخص و نتایجی که به دست آمده را قابل درک می‌کند. تفکر سیستمی یک راه جامع برای بررسی تعامل بین اجزای سیستم می‌باشد و می‌توان به وسیله ی آن به جواب نهایی نزدیک شد. تفکر سیستمی توضیح می‌دهد که چطور افراد داخل یک تیم می‌توانند باهم کار کنند و به اهداف تیمی خود برسند.